Port i stocznia w Ustce mają długą historię. W XIV wieku stały się własnością Słupska. Od tego czasu datuje się rozbudowa usteckiego portu. W XIX wieku port został zmodernizowany przez państwo pruskie, w początkach ubiegłego wieku powstały znane do dziś falochrony. W latach 20. stocznia Josepha Bartscha rozpoczęła produkcję kutrów rybackich i łodzi ratunkowych. W latach II wojny światowej powstała druga stocznia, gdzie budowano małe trałowce dla niemieckiej Kriegsmarine. Po wojnie stocznia kontynuowała rozwój, wprowadzając nowoczesne technologie, ale w latach 80. i 90. zmagała się z kryzysami ekonomicznymi, co doprowadziło do jej likwidacji w 2001 roku. Obecnie port obsługuje statki do 80 metrów długości, oferując przeładunek towarów oraz usługi dla rybaków i jachtów. [...]
W latach 1329 a 1341 Słupsk należał do zakonu krzyżackiego. Książęta szczecińscy pożyczyli od Krzyżaków 6 tysięcy grzywien, a w zastaw oddali im na dwanaście lat miasto. Krzyżacy natychmiast uznali Słupsk za trwały nabytek terytorialny, licząc na to, że zubożali książęta zachodniopomorscy nigdy nie będą w stanie go wykupić. Lecz w 1342 z pomocą Gryfitom przyszło społeczeństwo ziemi słupskiej, ofiarując własne pieniądze i kosztowności, by wykupić miasto z rąk zakonu. [...]
Gdyby nie ożywcze wlewy ciężkiej, słonej, gęstej wody z Morza Północnego Bałtyk zamieniłby się w ogromne jezioro. Niestety, zjawisko to zdarza się coraz rzadziej. Poważny wlew wód atlantyckich do Bałtyku miał miejsce w 2015 roku, a ostatni zdarzył sie ubiegłej zimy. [...]
Przed 1830 rokiem w pełni lata kuracjusze przybywali do Ustki własnymi zaprzęgami, z pościelą, sprzętami domowymi, a nawet krowami. W tym czasie Ustkę ze Słupskiem łączył lokalny gościniec, który w latach 30. XIX wieku zastąpiła droga państwowa o utwardzonej powierzchni. Od lat 40. szosą tą kursował wahadłowo pocztowy dyliżans pasażerski. Przejazd trwał godzinę i 45 minut. Od 1862 roku dyliżans jeździł już dwa razy dziennie. [...]
Ustka - małe miasteczko nad Bałtykiem - aż do XIX wieku pozostawała w ścisłej zależności od Słupska. Stosunek ten rodził wiele konfliktów, ale również owocował współpracą w zakresie budowy statków i handlu morskiego. Usteccy rybacy dopóki dysponowali jedynie łodziami żaglowymi nie wypuszczali się zbyt daleko w morze. Łowili dorsze, fladry i najcenniejsze - łososie. Dopiero kiedy powstały kutry spalinowe mogli wyprawiać się na połów śledzi. W powojennej Ustce budowano kutry rybackie i różnego rodzaju łodzie i szalupy. [...]
W ostatnich miesiącach II wojny światowej niedaleko brzegu, w lodowatych wodach Bałtyku zatonęły trzy hitlerowskie statki - "Gustloff", "Steuben" i "Goya", zatopione przez sowieckie łodzie podwodne. Na "Gustloffie" zginęło 6 tysięcy 600 osób. Inne źródła podają, że 9 tysięcy. Była to największa katastrofa morska w dziejach ludzkości. [...]
Łeba znajduje się między jeziorami Łebsko, przez które przepływa rzeka Łeba, i Serbsko. Od morskiego brzegu miasteczko oddalone jest o około dwóch kilometrów. Na zachód od Łeby rozciąga się Słowiński Park Narodowy. Od Bałtyku jezioro Łebsko dzieli wąski pas lądu zwany Mierzeją Łebską, na której znajdują się ruchome wydmy - Góra Łącka, Sowie Góry i wydma Czołpińska. Na wschodzie przedłużeniem Mierzei Łebskiej jest Mierzeja Sarbska, oddzielająca jezioro Sarbsko od morza. [...]
Po II wojnie światowej Słowińcy doświadczyli rabunków, gwałtów i dyskryminacji - zarówno ze strony wkraczających na te tereny Rosjan, jak i napływających później Polaków. Postrzegani byli jako obcy, wrodzy i inni. Zmuszani byli do emigracji do Niemiec. W latach 70. XX wieku wyjechali już wszyscy. Teraz organizują doroczne zjazdy, na których śpiewają Pommernlied - dawny hymn niemieckiej prowincji, chcąc zaakcentować, że czują się Niemcami. [...]
Niemieckojęzyczny, ewangelicki, słowiański lud, zwany Słowińcami, zamieszkiwał tereny pomiędzy dwoma jeziorami: Gardno (na zachodzie) i Łebsko (na wschodzie), oddzielonymi od Morza Bałtyckiego (na północy) jedynie wąskimi mierzejami. Wybrzeże morskie wraz z pasem ruchomych wydm oraz wybrzeża dwóch jezior nadają krainie Słowińców kształt czworokąta, któremu brakuje południowego boku. Nad całą okolicą góruje wyraźnie wzgórze Rowokół, wznoszące się 115 metrów ponad poziom morza. W XIX wieku krajobraz tworzyły głównie uroczyska otoczone bagnami i podmokłymi łąkami, które wypełniały przestrzeń pomiędzy większymi kompleksami leśnymi. [...]
Słowiński Park Narodowy znajduje się w środkowej części polskiego wybrzeża, między Rowami a Łebą. Jego największą wartością jest przyroda nieożywiona – wydmy, zwłaszcza te wędrujące, mierzeje, jeziora, torfowiska i plaże. Na obszarze tym zachodzą dynamiczne procesy tworzenia i niszczenia. Przed kilkoma laty na przykład na plaży, tuż przy brzegu, wyłonił się las bukowo-sosnowy las, zasypany kilka tysięcy lat temu przez wędrujące wydmy. [...]
